bocia

Występowanie:

Gujana i część dorzecza dolnej Amazonki.

Ubarwienie:

boki ciała jasnobrunatnooliwkowe, w dobrych warunkach o krwistoczerwonym
odcieniu. Brzuch ze srebrzystym poły-skiem. Płetwa grzbietowa samca wydłużona,
u podstawy czerwona, w dalszej części czarna; samicy - zaokrąglona, z czarną
plamą pośrodku i białym przednim brzegiem. Płetwa ogonowa żółtoszara, z dwoma
czerwonymi plamami; płetwy brzuszne i odbytowa żółto-szare, z przodu nieco przyczernione i z białymi zakończeniami. Płetwy piersiowe i tłuszczowa bezbarwne.

Długość:

w akwariach do 4,5 cm.

Dymorfizm płciowy:

samiec zwykle nieco większy, o wydatniejszej i inaczej ubarwionej płetwie grzbietowej.

Rozmnażanie:

dość trudne z powodu kłopotów z dobraniem właści-wej pary.
Generalnie dobór tarlaków przeprowadzamy w podobny sposób, jak
u zwinnika nadobnego, z tym że samce bystrzyka ozdobnego można
odławiać siatką. Najlepiej do rozrodu nadają się dopiero co dojrzałe
płciowo, nie całkowicie jeszcze wyrośnięte ryby. Akwarium tarliskowe
powinno być urządzone i ustawione w po-dobny sposób, jak w przypadku
zwinnika Costello. Wskazane Jest jednak, aby miało ponad 50 cm
długości, przy ilości wody co najmniej 20 t i jej poziomie 15 cm.
Woda w akwarium tarliskowym powinna mieć twardość ogólną 4-6°n,
twardość węglanową równą zero, pH 6,8-7,0. Temperatura 26-28°C.
niezbędny jest dodatek garbników. Tarlaki przenosimy do akwarium
tarliskowego wieczorem. Tarło następuje często dopiero na trzeci,
czwarty lub piąty dzień. Ryb dorosłych w akwarium tarliskowym nie karmimy.
Ikra jest czerwonobrązowa. Po tarle tarlaki wyławiamy zdezynfekowaną wrzątkiem
siatką, a akwarium zacie-mniamy. Wychów narybku jest podobny, jak u neona
Innesa. Młode bystrzyki ozdobne już w drugim dniu aktywnego życia zjadają
larwy oczlików lub solowca. Uwaga: stanowisko systematyczne ryb spotykanych
w akwariach pod nazwą bystrzyk ozdobny nie jest w pełni jasne. Istnieją
przypuszczenia, że w rzeczywistości reprezentują one gatunek Hyphessobrycon bentosi.